Autor sadzi

Autor sądzi, że żadnej z tych potrzeb nie da się sprowadzić do drugiej. Na tym można zakończyć część historyczną i z kolei zająć się pytaniem, które zawsze powstaje przy próbie tworzenia koncepcji odmiennej niż dotychczas istniejące. Czy wobec ogromnego bogactwa podziałów jest sens w tworzeniu jeszcze jednego nowego i czy przez to nie powiększymy raczej zamętu zamiast przyczynić się do większej jasności i precyzji badań naukowych? Czy nie należałoby raczej nawiązać do którejś z już rozpowszechnionych klasyfikacji? Na pytania te należałoby odpowiedzieć: niestety, nowa klasyfikacja będzie musiała zostać sporządzona chociażby z tego powodu, że definicja „potrzeby” wprowadzona w niniejszej pracy odbiega od sposobu, w jaki pojęcie, to rozumie się dziś w psychologii. Definicja ta jest – jak staram się wykazać – użyteczniejsza w praktyce, szczególnie w praktyce badań klinicznych, decyzja posługiwania się nią pociąga jednak za robą konieczność stworzenia nowej k1asyfikacji potrzeb, według kreatorów podziału dostarczonych przez tę definicję. Za punkt wyjścia obiorę tutaj pytanie, w istocie identyczne z problemem, jaki postawił sobie Thomas, mianowicie: jakie potrzeby są najbardziej podstawowe, w znaczeniu – najbardziej konieczne i powszechne – takie, których nie można pominąć w procesie przystosowania? Odpowiedź na to pytanie pozwoli sporządzić minimalną listę potrzeb, których zaspokojenie jest niezbędne do normalnego funkcjonowania człowieka. Pierwsze kryterium podstawowe wypływa z definicji potrzeby, mianowicie potrzeby podzielimy na takie, których zaspokojenie służy zachowaniu osobnika i takie, które służą zachowaniu gatunku. Najprościej będzie nazwać je potrzebami samozachowania i rozmnażania. Dalszy podział będzie również wynikał z uprzednio przyjętych założeń. Potrzeby samo zachowania możemy podzielić biorąc za podstawę już dokonane rozróżnienie procesów utrzymywania równowagi wewnętrznej i równowagi zewnętrznej. Kryterium podziału będzie tu stanowiło pytanie: Czy zaspokojenie danej potrzeby zapewnia utrzymanie równowagi wewnętrznej wprost czy wtórnie – przez utrzymanie równowagi zewnętrznej? Oczywiście związki między tymi dwoma grupami potrzeb są bardziej skomplikowane, ale w zasadzie można powiedzieć, że powietrze, pokarm, określona ciepłota, stanowią bezpośrednie warunki utrzymania równowagi wewnętrznej. Warunek bezpośredni traktuję tu, jako przedmiot lub czynnik bezpośrednio związany z właściwym przebiegiem procesów fizjologicznych stanowiących o równowadze wewnętrznej (w szerokim ujęciu Rosenzweiga). Warunek pośredni, to czynnik pośrednio związany z nimi [więcej w: ortopeda, fizjoterapia warszawa, ortopedia ]