Ciekawej próby eksperymentalnego ustalenia Ilości potrzeb człowieka dokonał H. A. Murray, który sporządził długą i chyba najbardziej drobiazgową z istniejących obecnie list potrzeb. Należy jednak przy tym zwrócić uwagę, że potrzeba w jego rozumieniu nie ma nic wspólnego z tymi definicjami potrzeb, o których mówiliśmy, upraszczając tę dość zawiłą koncepcję, możemy powiedzieć, że według niej potrzeba to pewna hipotetyczna konstrukcja wynikająca z analizy określonego zachowania się w określonej sytuacji. Można by nazwać ją cechą pewnego zachowania się. Klasyfikacja potrzeb Murraya byłaby, więc usystematyzowaniem różnych typów zachowania z punktu widzenia jego związku z określoną sytuacją zewnętrzną lub wewnętrzną (H. A. Murray, 1938). Na szczególną uwagę zasługuje koncepcja potrzeby Kurta Goldsteina (1939), który ujmuje ją nie, jako proces, ale jako określony stan, organizm podług jego teorii posiada stały średni stan napięcia i do tego stanu usiłuje powrócić, ilekroć nastąpi jakieś odchylenie na skutek działania czynników ozy to zewnętrznych, czy to wewnętrznych. Stąd nie należy mówić o rozładowywaniu napięć w procesie zaspokajania potrzeb, ale o ich wyrównywaniu ekwalizacji. Ekwalizacja jest celem działania każdej normalnej, zdrowej osoby. Całe dojrzewanie, nabieranie doświadczenia życiowego nie jest niczym innym jak tylko dążeniem do zbalansowania napięcia, to znaczy praktycznie – unikaniem frustracji i wewnętrznych konfliktów. Uzyskuje się przez to coraz większe ześrodkowanie (centered) działania, zapewniające uniezależnienie się od przypadkowych zmian w świecie wewnętrznym i zewnętrznym. Rodzaj tego działania zależy od potencjalnych możliwości organizmu, ich realizacja, pełne wykorzystanie zapewnia osobnikowi pełny rozwój, czyli realizację siebie (self-aktualization). ponieważ jednak świat zewnętrzny stawia osobnikowi również określone wymagania, co do jego sprawności i możliwości zaspokajania własnych potrzeb, musi nastąpić „uzgodnienie pojęć” (coming to terms) między osobnikiem i tym światem. Prowadzi to do ustalenia się specyficznego dla danego indywiduum doboru środków i celu działania. Na przykład człowiek po uszkodzeniu mózgu (Goldstein zbudował swoją teorię na podstawie obserwacji zachowania się tego typu chorych) przechodzi na niższy, wymagający mniej złożonych sprawności poziom regulacji. Potrzeba w tej teorii jest stanem pewnego niedoboru, braku, przejawiającego się w odchyleniach napięć od stanu średniego i będącego czymś zależnym od „potencjałów organizmu” i od „uzgodnienia pojęć” – braku, który dana osoba stara się uzupełnić, realizując w ten sposób siebie [patrz też: autyzm, kołnierze ortopedyczne, Autyzm kielce ]
Powiązane tematy z artykułem: autyzm Autyzm kielce kołnierze ortopedyczne