Jest to proces kształtowania się indywidualnych cech zachowania się człowieka. Prowadzi on do ustalenia się przez codzienną praktykę jednego lub kilku sposobów działania, za których pomocą osobnik jest w stanie zaspokoić określoną potrzebę. Mentalizacja (S, Baley, 1958, E. Claparede, 1930) polega na odzwierciedleniu w świadomości treści potrzeby lub niektórych jej aspektów. Umożliwia to świadomy udział człowieka w konkretyzacji sposobu zaspokajania jego potrzeb i może istotnie wpływać na przebieg czynności zaspokajającej potrzebę. Na przykład – świadomość faktu, że mój sposób zachowania się w danej sytuacji jest wynikiem zaspokajania określonej potrzeby, może wywołać twórcze poszukiwanie innych, bardziej odpowiednich dla mojego ideal-self sposobów działania i decyduje o trafnym doborze motywów (por. rozdziały I i II w tej pracy). Socjalizacja sposobów zaspokajania potrzeb polega na podporządkowaniu ich określonym wartościom kultury, w ramach, której upływa nasze życie (por. D. W. McKinnon, 1948, s. 124). Potępianie jednych środków działania, a aprobata innych, dokonywane w myśl wzorców obyczajowych, powoduje charakterystyczne dla danej kultury względne ujednolicenie sposobów zaspokajania potrzeb. Stąd na przykład tzw. sytuacjoniści, do których należał m. in. wspomniany wyżej W. L Thomas, uważali, że dla sporządzenia charakterystyki istotnych cech indywidualnych człowieka wystarczą dane o jego wieku, płci i kulturze, w której został on wychowany (za M. Gardner, 1947, s. 866). Jest te pogląd słuszny o tyle, o ile słuszne jest zdanie, że przy takich samych potrzebach osobnika takie same bodźce muszą doprowadzić do utrwalenia się takich samych reakcji. Zawiera się, więc w nim implicite przekonanie o istnieniu potrzeb powszechnych, i dlatego został on w tym miejscu przytoczony. Oczywiście, trudno byłoby znaleźć, przynajmniej w naszej kulturze, takie zupełnie jednolite, zamknięte środowiska. Może niektóre małe i młode sekty religijne byłyby pod tym względem wdzięcznym obszarem badań. W każdym bądź razie na pewno instruktywnym przykładem wpływu socjalizacji są ludzie, którym przypadła specyficzna rola społeczna, jak na przykład jedyni synowie samotnych kobiet, dzieci pierworodne, dyrektorzy o długim stażu lub aktorzy. Tak, więc konkretyzacja, mentalizacja i socjalizacja grup społecznych, ludzkich idei, wierzeń zwyczaj tworzy ogromny układ, który daje człowiekowi większą możność uporania się z konkretnym specjalnym problemem, który napotyka w czasie swego przystosowywania się do otoczenia i zaspokajania swych potrzeb (cyt. za 1. Turnau, „Przegląd Socjologiczny” [przypisy: osocze bogatopłytkowe w ortopedii, autyzm terapia, fizjoterapia warszawa ]
Dodaj komentarz
Powiązane tematy z artykułem: autyzm terapia fizjoterapia warszawa osocze bogatopłytkowe w ortopedii