Genotyp i podtyp HCV zostały określone za pomocą testu Versant HCV Genotype INNO-LiPA 2.0 (Siemens Healthcare Diagnostics). Genotyp IL28B określono za pomocą amplifikacji reakcji łańcuchowej polimerazy i sekwencjonowania polimorfizmu pojedynczego nukleotydu rs12979860. Oceny podczas leczenia obejmowały standardowe badania laboratoryjne, pomiar poziomu HCV RNA w surowicy, ocenę parametrów życiowych, elektrokardiografię i badania fizykalne ukierunkowane na objawy. Wszystkie zdarzenia niepożądane rejestrowano i klasyfikowano zgodnie ze standardową skalą (patrz protokół badania).
Przeprowadzono sekwencjonowanie populacji lub głębokie sekwencjonowanie regionów NS5A i NS5B RNA HCV dla wszystkich pacjentów na linii podstawowej. W przypadku wszystkich pacjentów z niewydolnością wirusologiczną przeprowadzono głębokie sekwencjonowanie regionów NS5A i NS5B w punkcie wyjściowym oraz w momencie niepowodzenia. Sekwencje uzyskane w czasie niepowodzenia wirusologicznego porównano z sekwencjami z próbek wyjściowych i odnośnikami w celu wykrycia wariantów związanych z opornością, które pojawiły się podczas leczenia. Podajemy związane z odpornością warianty, które występowały w więcej niż 1% odczytów sekwencji.
Punkty końcowe
Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności była utrzymująca się odpowiedź wirusologiczna po 12 tygodniach od zakończenia leczenia. Oceniano go u wszystkich pacjentów poddanych randomizacji i leczonych.
Analiza statystyczna
W podstawowej analizie skuteczności, współczynnik utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej w każdej z badanych grup porównano z dostosowaną historyczną szybkością wynoszącą 60%, z użyciem dwustronnego dokładnego testu dwumianowego dla jednej próbki. Ta stawka 60% została oparta na obliczonych wskaźnikach utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej wynoszącej 65% w badaniach klinicznych fazy 3 telaprewiru13 i boceprewiru14, co pozwoliło na obniżenie o 5 punktów procentowych w zamian za spodziewany lepszy profil bezpieczeństwa i krótszy czas leczenia. . Średnie ważone wskaźniki odpowiedzi w badaniach telaprewiru i boceprewiru oszacowano na około 70% wśród pacjentów bez marskości wątroby i 44% wśród osób z marskością wątroby (dodatkowe informacje na temat obliczania wskaźnika kontroli przedstawiono w Dodatku Aneks). Ustaliliśmy, że próba 200 pacjentów w każdej grupie poddawanej badaniu dostarczyłaby więcej niż 91% mocy do wykrycia poprawy o co najmniej 13 punktów procentowych w tempie utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej z skorygowanej historycznej wartości zerowej wynoszącej 60%, z użycie dwustronnego, dokładnego testu dwumianowego dla jednej próbki na poziomie istotności 0,0125, w oparciu o korekcję Bonferroniego. Dwustronny, dokładny przedział ufności wynoszący 95% obliczony metodą Cloppera-Pearsona zapewnia szybkość utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej po 12 tygodniach od zakończenia leczenia w każdej z czterech grup leczenia.
Wyniki
Charakterystyki poziomu bazowego
Tabela 1
[przypisy: kardiomiopatia rozstrzeniowa rokowania, niedoczynność tarczycy depresja, testy nietolerancji pokarmowej ]
Powiązane tematy z artykułem: kardiomiopatia rozstrzeniowa rokowania niedoczynność tarczycy depresja testy nietolerancji pokarmowej