Ledipaswir i Sofosbuwir przez 8 lub 12 tygodni dla przewlekłego HCV bez marskości AD 3

Wszyscy pacjenci wyrazili pisemną świadomą zgodę. Projekt badania
W tym wieloośrodkowym, randomizowanym, otwartym badaniu klinicznym, wszyscy pacjenci otrzymali złożoną tabletkę o ustalonej dawce zawierającą 90 mg ledipaswiru i 400 mg sofosbuwiru, podawane doustnie raz na dobę. Rybawirynę podawano doustnie dwa razy na dobę, z dawką ustaloną zgodnie z masą ciała (1000 mg na dobę u pacjentów o masie ciała <75 kg i 1200 mg na dobę u pacjentów o masie ciała . 75 kg).
Pacjenci zostali losowo przydzieleni w stosunku 1: 1: do jednej z trzech grup leczenia: ledipaswir-sofosbuwir przez 8 tygodni, ledipaswir-sofosbuwir z rybawiryną przez 8 tygodni lub sofiprazwir ledipaswiru przez 12 tygodni. Randomizacja była stratyfikowana zgodnie z genotypem HCV (1a lub 1b).
Oceny badań
Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności był poziom RNA HCV mniejszy niż 25 IU na mililitr w 12 tygodniu po zakończeniu terapii (utrzymująca się odpowiedź wirusologiczna). Ten punkt końcowy oceniano u wszystkich pacjentów, którzy zostali poddani randomizacji i otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego leku. W podstawowej analizie skuteczności, współczynnik utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej w każdej z trzech badanych grup porównano z obliczoną historyczną szybkością odpowiedzi wynoszącą 60%. Kluczowym drugorzędowym punktem końcowym było nie mniej niż 8 tygodni stosowania sofosbuwiru ledipaswiru w innych schematach leczenia.
Oceny przesiewowe obejmowały pomiar poziomu HCV RNA w surowicy i genotypowanie IL28B (rs12979860), jak również standardowe testy laboratoryjne i kliniczne. Poziom HCV RNA w surowicy mierzono testem COBAS TaqMan HCV, wersja 2.0, do stosowania z High Pure System (Roche Molecular Systems), którego dolna granica oznaczalności wynosi 25 IU na mililitr. Genotyp i podtyp HCV zostały określone za pomocą testu Versant HCV Genotype INNO-LiPA 2.0 (Siemens Healthcare Diagnostics).
Oceny podczas leczenia obejmowały standardowe badania laboratoryjne, pomiar poziomu HCV RNA w surowicy, parametry życiowe, elektrokardiografię i badania fizykalne ukierunkowane na objawy. Wszystkie zdarzenia niepożądane rejestrowano i klasyfikowano zgodnie ze standardową skalą (patrz protokół badania).
Głębokie sekwencjonowanie regionów NS5A i NS5B RNA wirusa HCV wykonano u wszystkich pacjentów na początku badania i ponownie w momencie niepowodzenia u pacjentów z niewydolnością wirusologiczną. Uzyskane sekwencje porównano w celu wykrycia wariantów związanych z opornością, które pojawiły się podczas leczenia. Przedstawiono warianty związane z opornością, które występowały w ponad 1% odczytów sekwencji.
Przestudiuj badanie
Ta próba została zatwierdzona przez instytucjonalną komisję odwoławczą lub niezależne komisje etyczne w każdym uczestniczącym ośrodku i została przeprowadzona zgodnie z zasadami Deklaracji Helsińskiej, wytycznymi Dobrej Praktyki Klinicznej i lokalnymi wymaganiami prawnymi
[patrz też: eskulap białystok, wpływ promieniowania jonizującego na organizmy żywe, śniadanie u tiffaniego cda ]