OTOSKLEROZA (Otosclerosis) W r. 1704 opisał Valsalva przypadek sekcyjny, w którym znalazł zrost kostny strzemiączka z otoczeniem. Spostrzeżenie to potwierdził później Morgagni (1766), opisując sklerotyzację więzadła pierścieniowego. Późniejsza literatura zarzucona jest niekończącymi się opisami tego schorzenia, w których skleroza, czyli zesztywnienie więzadła pierścieniowego, odgrywa ważną rolę. Powszechniej znane jest – zarówno wśród laików jak i lekarzy – pojęcie arteriosklerozy, zwanej także w skróceniu sklerozą. Stąd też laicy, a niestety czasem i lekarze nie znający otiatrii, rozumieją, a raczej dorozumiewają się błędnie, że otoskleroza jest sklerozą naczyń krwionośnych w narządzie słuchowym. Tymczasem, jak już zwrócono uwagę, przez otosklerozę rozumiemy patologiczny proces skostnienia, dotyczący pochewki kostnej błędnika, który między innymi doprowadza do usztywnienia, czyli sklerozy więzadła pierścieniowego. i unieruchomienia strzemiączka. [podobne: nfz szczecin kolejka do sanatorium, bisopromerck, odpornosc humoralna ]
Powiązane tematy z artykułem: bisopromerck nfz szczecin kolejka do sanatorium odpornosc humoralna